چربی های خون به دو گروه کلسترول (چربی بد) و تری گلیسرید ها (چربی خوب) تقسیم می شود. کلسترول یکی از مولکول‌های زیستی و از دسته لیپیدها است. بدن از کلسترول برای کمک به ساخت سلولها و هورمونها استفاده میکند. افزایش بیش از حد کلسترول در خون باعث ایجاد پلاک و انسداد مسیر رگها میشود. افزایش میزان پلاک های چربی ، شانس حمله قلبی و سکته قلبی را بالا میبرد.
- LDL (لیپو پروتئین با چگالی پایین): به دلیل داشتن خاصیت چسبندگی ، به راحتی به جدار داخلی دیوارهی رگها میچسبد و باعث باریک شدن و در نهایت انسداد مجرای داخلی رگها میگردد. از این رو به کلسترول بد معروف است.
- HDL (لیپوپروتئین با چگالی بالا): به حذف چربیها از بدن با اتصال به آن در جریان خون و حمل آن به کبد برای دفع کمک میکند. HDL گاهی کلسترول خوب نامیده میشود. افزایش میزان HDL کلسترول ممکن است احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی را کاهش دهد.
- VLDL (لیپوپروتئین با چگالی خیلی کم): این لیپوپروتئین حاوی مقدار کمی پروتئین است. هدف اصلی VLDL توزیع بیشتر گلیسیرید تولید شده توسط کبد میباشد. افزایش میزان VLDL کلسترول میتواند باعث تجمع چربیها در شریانها شود و شانس ابتلا به بیماری های قلبی را بالا ببرد.
- Non-HDL (کلسترول غیر HDL): کلسترول غیر HDL که از تفاضل کلسترول HDL از کلسترول تام بدست میآید، اخیرا به عنوان شاخص افزایش خطر بیماریهای قلبی استفاده میشود و گفته میشود که پیشبینی بهتری از خطر بیماریهای قلبی عروقی را فراهم میآورد.
تریگلیسیرید: تری گلیسیرید یک نوع چربی در بدن است که انرژی را در بدن ذخیره کرده و آن را در اختیار عضلات قرار میدهد. میزان این چربی در خون اندک است. افزایش میزان تری گلیسیرید به همراه افزایش LDL کلسترول شانس ابتلا به بیماری های قلبی را نسبت به زمانی که فقط میزان LDL بالا باشد، افزایش می دهد.
اثرات جلبک اسپیرولینا بر کلسترول
مشخص شده است که آنتی اکسیدان های طبیعی می توانند هیپرکلسترولمی و تاثیر آن را در بسیاری از افراد مهار کنند.
گزارشات نشان می دهند که اسپیرولینا اثرات مفیدی در برابر بیماری کبد چرب غیر الکلی ، استرس اکسیداتیو، هیپرگلیسمی و هایپر کلسترولمی دارد.
اسپیرولینا به عنوان یک منبع پروتئین، ویتامین ها (به خصوص نوع B12) ، مواد معدنی و ترکیبات آنتی اکسیدانی مانند کاروتنوئید و فایکوسیانین، به عنوان غذا برای انسان استفاده می شود. در مطالعات گذشته نشان داده شده که اسپیرولینا دارای اثرات محافظتی و آنتی اکسیدانی است. علاوه بر این، توجه زیادی به عنوان یک غذای کاربردی به خود جلب کرده و به خاطر خواص تنظیم کننده کلسترول و ظرفیت آنتی اکسیدانی بالای آن، علاقه به اسپیرولینا رو به افزایش است.
اسپیرولینا پتانسیل بالایی در کنترل بیماری های مزمن مانند دیابت ، آرتریت ، کم خونی و سرطان دارد ، مصرف آن بدون عوارض است و افزودن آن به عنوان مکمل به غذای سالمندان باعث کاهش قابل توجه میزان تری گلیسیرید و کلسترول، فشار خون، بهبود آنتی اکسیدان ها و وضعیت التهابی می شود.
منبع :
http://dl.kums.ac.ir/handle/Hannan/5886
http://www.scielo.br/scielo.php?pid=S1516-89132008000200022&script=sci_arttext&tlng=pt
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0271531713000596
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0271531716304997
